Wsparcie od swoich najbliższych motywuje najbardziej i sprawia, że mocniej wierzy się w swoje cele. Jego brak z kolei może skutkować mniejszym tempem pracy, większym strachem przed porażką i unikaniem rozmowy z rodziną o swoich postępach. Rodzice czasami nie okazują wsparcia, mimo że wydaje się, że dziecko radzi sobie dobrze i przemyślało porządnie swój plan na życie. Czasami przez to mogą mu je zniszczyć.

Zaplanowali dla Ciebie inną przyszłość

Wielu rodziców wciąż planuje dla swoich dzieci przyszłość. Niektórzy otwarcie przekazują swoje wymagania, przy okazji grożąc karami, jeśli się ich nie spełni, inni robią to w bardziej subtelny sposób, na przykład podsyłając konkretne oferty pracy. Jeśli dziecko nie stosuje się do ich wymagań, zaczynają odczuwać w stosunku do niego niechęć. Wielu opiekunów jest przekonanych, że dziecko ma obowiązek spełniać ich oczekiwania, ponieważ to oni za nie płacą. Danie pociesze możliwości samodzielnego wyboru swojej ścieżki życiowej zmusiłoby ich do przekreślenia lat starań i dbania o konkretne wykształcenie i poglądy.

Nie wierzą, że sobie poradzisz

Czasami rodzice mogą nie wierzyć w plan dziecka. Dotyczy to szczególnie działania pod prąd, na przykład założenie własnej małej firmy albo zatrudnienie się w średnio prestiżowym sklepie. Aby nie ranić dziecka, jego opiekunowie mogą unikać tematu albo krążyć wokół niego, mając nadzieję, że uda im się go przekonać do zmiany planów. Otwarty brak wsparcia może być charakterystyczny dla rodziców, którzy czują się zawiedzeni albo rozczarowani wyborem dziecka. Dobrze jest wtedy z nimi porozmawiać, pokazać im swoją perspektywę i być może uspokoić. Czasami tyle wystarczy, żeby zachęcić ich do okazywania wsparcia.

Nie wiedzą, jak okazać wsparcie

Rodzice mogą być dumni z dziecka albo cieszyć się, że wybrało dla siebie odpowiednią drogę. W tym samym czasie mogą nie wiedzieć, jak okazać dziecku wsparcie i boją się, że jeśli spróbują, to tylko go zniechęcą albo powiedzą coś nie tak. Dotyczy to zwłaszcza tych branży, które są dla nich obce i na których zupełnie się nie znają. W takim wypadku warto z nimi rozmawiać, tłumaczyć, co robi się w pracy albo jakie sukcesy się osiąga. Wtedy będą mogli odnieść się do konkretnych rzeczy, z których wyraźnie jest się dumnym. Nawet jeśli rodzic nie wie, jak okazać wsparcie, może to zrobić, po prostu mówią, że wierzy w swoje dziecko.